นิทานอีสปเรื่อง "หมากับเงา"
หมาจรจัดตัวหนึ่งอาศัยอยู่ชายป่า เมื่ออาหารเริ่มหายาก วันหนึ่งมันจึงเดินลัดเลาะไปในหมู่บ้าน เพื่อหาอาหาร
ต่อมา มันเห็นเนื้อชิ้นหนึ่งตกอยู่ มันจึงคาบแล้ววิ่งกลับเพื่อไปหลบกินยังที่อาศัย
ระหว่างทาง มันเดินผ่านสะพานไม้ที่ทอดข้ามลำน้ำ เมื่อมันก้มหน้ามองลงไป ก็เห็นเงาตัวเองในน้ำ มันคิดว่าเงาที่เห็นเป็นหมาอีกตัวกับเนื้อชิ้นใหญ่ในปาก
